Wspólne kolorowanie

Praca z dzieckiem autystyczny stanowi bardzo duże wyzwanie dla rodziców, terapeutów, a to za sprawą niejasności zachowań i reakcji, wynikających ze specyfiki tego zaburzenia. Wiele trudnych, nieakceptowanych zachowań autystyków sprawia, iż osoby zaangażowane w terapię zadają sobie pytania jaki rodzaj pomocy i sposób pracy terapeutycznej w konkretnym przypadku okaże się skuteczny i najwłaściwszy. Specjaliści podają, iż problemy sensoryczne u wielu dzieci z autyzmem są tak duże, że wysuwają się one na pierwszy plan. Uważają oni, że terapię zaburzeń sensorycznych należy traktować przede wszystkim jako terapię podstawową (nazywaną przetrwaniem), która nie prowadzi do wyrównania rozległych braków rozwojowych występujących u osób autystycznych, ale jedynie przygotowuje dziecko, umożliwia mu nowe doświadczenia w uczeniu się i pomaga złagodzić określone zaburzenia w przetwarzaniu danych percepcyjnych. Zatem należy pamiętać, iż terapię zaburzeń sensorycznych należy wkomponować w całościową koncepcję pomocy osobom autystycznym. My mieliśmy ogromne szczęście, że trafiliśmy na terapeutki oddane swojej pracy, kompetentne, zaangażowane, a w całym programie integracja sensoryczna była prowadzona równolegle z innymi zajęciami. Na bieżąco wszystkie panie wymieniały się spostrzeżeniami wynikającymi z pracy z Szymonkiem i korygowały ewentualne plany swojej pracy.

Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, iż Szymonek we wszystkich zajęciach chętnie brał udział, ale najbardziej cieszył się jak miały być zajęcia właśnie z integracji sensorycznej. W chwili obecnej po dwóch latach przerwy syn w ramach rewalidacji ma ponownie dwa razy w tygodniu takie zajęcia i pomimo dużego wysiłku jaki musi włożyć w wykonywanie określonych ćwiczeń często mówi, iż bardzo żałuje, że nie ma tych zajęć więcej. Po chwilach przemyśleń czasami stwierdza, że chyba  wystarczy mu jednak tych zajęć, bo ma jeszcze zadania do wykonania w domu, plus obowiązki szkolne, treningi piłki nożnej i mogłoby mu braknąć czasu na zabawę. Aktualnie zajęcia z integracji sensorycznej w dużej mierze są nakierowane na motorykę małą, poprawę sprawności dłoni, palców i ramion. Motoryka mała jest bardzo istotna dla prawidłowej sprawności fizycznej dziecka, co przekłada się na ogólne jego funkcjonowanie. Jeśli przebiega prawidłowo, bez żadnych zakłóceń jest wtedy doskonałą podstawą do nauki pisania, rysowania, czytania, orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Był taki czas, że pod wpływem oddziaływań terapeutycznych Szymonek w pewnym momencie zaczął wykazywać takie uporczywe zainteresowanie kolorowankami, ale po chwili rysownia zniechęcał się i był z tego powodu rozdrażniony. Wtedy, aby wykorzystać jego chęć do kolorowania zacząłem mu przygotowywać na jednej kartce dwa obrazki (kserówki) i jedną część kolorowałem ja, a drugą Szymonek. Był to czas na rozmowy o kolorach, porach roku, przeznaczeniu określonych rzeczy, pojazdów, syn stał się spokojniejszy, bardziej zadowolony, a w dużej mierze wynikało to z tego, że podczas wspólnego kolorowanie nie przesuwała mu się kartka. Wielką radość sprawiało mu przygotowywanie niespodzianek rysunkowych dla mamy. Kolorowanie jest taką czynnością, która w większości z nas dorosłych kojarzy się z dzieciństwem. Jednak nie jest zarezerwowana wyłącznie dla dzieci i to tylko od nas rodziców zależy w jaki sposób będziemy aktywnie spędzali czas z dzieckiem.

W moim przypadku wspólne kolorowanie z przyczyniało się do lepszego samopoczucia, pozwalało chociaż na moment wyciszyć się i dawało mi poczucie dobrze wykorzystanego czasu. Czasami podczas rozmów telefonicznych zdarza mi się rysować różne zawijasy, geometryczne figury, jakieś dziwne kształty. Człowiek czasami czuje się zagubiony, pełen lęku, a jednocześnie gotowy do podjęcia wielkiego wysiłku na rzecz swojego dziecka. Myślę, że takie bezwiedne szkicowanie ułatwia mi uporządkowanie myśli, zajmuje ręce i okazuje się przydatne. Psycholodzy uważają, iż kolorowanie dla osoby dorosłej ma dobry wpływ zarówno na psychikę, a także na nastrój człowieka. Przyczynia się do łagodzenia stresu, wycisza, poprawia koncentrację, humor, uspokaja, zwiększa kreatywność jak również wiarę we własne siły. Istnieje pogląd, teoria, iż kolorowanie ma działanie antydepresyjne.

Dziecku z autyzmem trzeba poświęcić ogromnie dużo czasu i niezależnie od  rodzaju terapii my jako rodzice będziemy mieli zawsze wiele do zrobienia. Ważne jest, aby się nie poddawać i nie zniechęcać brakiem pozytywnych reakcji na propozycje wspólnych aktywności. Trzeba szukać najlepszych sposobów, aby zaangażować dziecko w przeróżne interakcje. Należy wychodzić z własnymi propozycjami, ale przede wszystkim trzeba podążać za dzieckiem, być wrażliwym na to co można dostrzec w jego zachowaniu, znaleźć taki swój niepowtarzalny złoty środek na wszystko. Kolorowanie jest bardzo ważną aktywnością w życiu każdego dziecka, i aby zainteresować go, kolorowanka musi być dopasowana do możliwości dziecka i jego aktualnego etapu rozwojowego. Takie kolorowanie z dzieckiem ma za zadnie przede wszystkim bawić, uczyć i rozwijać. To wspaniałe narzędzie, dzięki któremu nasza pociecha lepiej się rozwija.