Granat

Granat, granatowiec właściwy (ang. pomegrante) należy do rodziny Granatowcowatych. Pochodzi z południowo-zachodnich krajów Azji. Rośnie dziko, ale powszechnie jest uprawiany w krajach subtropikalnych, zwłaszcza na Zakaukaziu, głównie Azerbejdżanie, Krymie i Azji Środkowej, jak również w krajach śródziemnomorskich co najmniej od paru tysięcy lat, Ameryce Południowej oraz Północnej. W starożytności uprawy były rozpowszechnione w Egipcie, nawet biblijne zapisy mówią o tym, iż Żydzi szemrali przeciwko Mojżeszowi, który wywiódł ich z urodzajnej ziemi egipskiej na pustynię Synaj, gdzie nie było wina ani granatu. Z powodu licznych nasion granat w starożytnej Grecji był uważany za symbol płodności. Tak więc granat od niepamiętnych czasów był rośliną o wielu symbolach. Przedstawiał nieśmiertelność, twórczą moc kształtowania, niewyczerpaną obfitość, wieczną płodność. Uznawany był także za symbol wiosny, odmłodzenia, zdrowia, witalności, płodności ziemi i regeneracji.

Owoc granatu jest jagodą, nazywany jest czasami pseudojagodą i ma kulisty kształt, średnicę od 5 do 12cm, a jego ciężar wacha się od 300 do 600g, czasami dochodzi nawet do 1kg. Pokryty jest twardą, skórzastą, grubą skórką, która często ma piękną jaskrawoczerwoną barwę, a także purpurową lub fioletową, nawet czasami brązową lub biało-czerwoną. Na przekroju owocu możemy  zobaczyć od 6 do 12 skupisk nasion, które są oddzielone białymi przegrodami o konsystencji ligniny. Nasion w granacie jest sporo, a ich liczba waha się od 400 do 700. Jadalne części owocu, czyli miękkie nasiona, osnówki i tak zwane woreczki wypełnione sokiem stanowią 50% ogólnej masy owocu.

W soku z granatu znajduje się od 10 do 20% cukrów, około 3% kwasów organicznych, głównie kwasu cytrynowego, także około 3% tłuszczu, 1,5% białka,  garbniki, zawiera też witaminę C. Z tego względu jest bardzo pożywny, a wysoka zawartość kwasów organicznych i obecność garbników, sprawia, iż sok ten bywa kwaśny i cierpki, ale to zależy też od odmiany owoców. Sok z granatu doskonale gasi pragnienie i polecany jest w upalne dni. Z wyciśniętego soku z granatów przyrządza się doskonałe orzeźwiające napoje, zwane grenadyną lub granadiną. Z owoców i soku z granatów przyrządza się marmolady, syropy, galaretki i desery. Owoce służą także do dekoracji różnych dań.

Ojciec medycyny Hipokrates doceniał wartości lecznicze granatu. Zaleca on sok z granatu przy bólach żołądka, natomiast okrywę owocu, skórkę przy ostrych biegunkach i zewnętrznie do leczenia ran. Arabowie stosowali granat, szczególnie korę i skórkę owocu przy zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, długotrwałych biegunkach.

W czasach obecnych sok granatów stosowany jest przede wszystkim do leczenia chorób żołądka, ma działanie ściągające, zwłaszcza przy biegunkach, dyzenterii, robaczycy (tasiemczycy), chorób infekcyjnych gardła, arterisklerozie.

W Gruzji całe świeże owoce granatu zalecane są przy długotrwałym kaszlu, przeziębieniach, gorączce, chorobach jelit, a nawet malarii. Stworzono też metodę leczenia oparzeń sokiem i sproszkowaną okrywą owoców.

Odwar z kory granatowca w wielu krajach wykorzystywany jest jako preparat przeciwrobaczy, a dodatkowo w chińskim lecznictwie do tego samego celu służy kora z korzeni granatowca.