Gdzie szukać pomocy i wsparcia?

Jesteśmy rodzicami, którzy sami nie zauważali, że z ich synkiem dzieje się coś niedobrego. Tak naprawdę jeśli cokolwiek niepokoi Was w rozwoju Waszego dziecka nie ma na co czekać, trzeba szukać pomocy, trzeba działać. Warto też nie polegać na jednej opinii, tak jak to miało miejsce u nas. Nasz poprzedni lekarz rodzinny, podczas badań kontrolnych nigdy nie zauważył nic niepokojącego. Dziwne zachowania Szymona, brak mowy  w wieku dwóch lat tłumaczył dużą  nadaktywnością ruchową i sugerował, iż chłopcy sprawni motorycznie zazwyczaj zaczynają mówić w późniejszym okresie  i wszystko w swoim czasie nadrobi. Co prawda mieliśmy skalę porównawczą w stosunku do rozwoju starszego syna, ale teoria wysnuta przez lekarkę uśpiła naszą czujność. W wieku 2,5 roku mieliśmy konsultację z neurologopedą i po tej wizycie mieliśmy już pewność, iż nasz syn potrzebuje natychmiastowej pomocy, ale nadal nie wiedzieliśmy z czym przyjdzie nam się mierzyć.

Pierwsze kroki skierowaliśmy do poradni psychologiczno-pedagogicznej w celu przeprowadzenia badania i wydania opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. WWR  ma na celu pobudzanie i stymulowanie ruchowego, poznawczego, emocjonalnego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia u niego niepełnosprawności do czasu podjęcia nauki w szkole. Na podstawie art. 71b ust. 7 pkt. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) zajęcia w ramach wczesnego wspomagania organizuje się w wymiarze od 4 do 8 godzin w miesiącu, w zależności od możliwości psychofizycznych i potrzeb dziecka. Tak ilość godzin jest jak kropla w morzu potrzeb, ale był to dla nas impuls do działania i mieliśmy możliwość uzyskania informacji jak mamy pracować z naszym synem.

Następnie złożyliśmy wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności do Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Uzyskanie takiego orzeczenia pozwala na ubieganie się o zasiłek pielęgnacyjny a także świadczenie pielęgnacyjne. Zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem opiekuńczym przyznawanym w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Zasiłek pielęgnacyjny na chwile obecną przysługuje w wysokości 153,00zł. miesięcznie. Jest przyznawany bez względu na wysokość dochodów rodziny. Należy złożyć wniosek i udokumentować niepełnosprawność.

Aby można się było starać o świadczenie pielęgnacyjne  w orzeczeniu o niepełnosprawności w pkt.7 i pkt.8 musi znajdować się zapis wymaga.

Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:

• matce albo ojcu,
• opiekunowi faktycznemu dziecka,
• osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
• innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964r. — Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:

• nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub
• w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje od 1 stycznia 2015r. do 31 grudnia 2015r.
w wysokości 1200 zł. miesięcznie.

W naszym przypadku krokiem trzeci była tzw. diagnoza pogłębiona, którą można uzyskać  w jednym ze specjalistycznych ośrodków zajmujących się diagnozowaniem autyzmu. My wybraliśmy Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centrum Terapii Autyzmu Alpha, 20-078 Lublin, ul. Cicha 10, tel. 081 532-58-06.

Inne ośrodki diagnostyczne godne polecenia to przede wszystkim:

• Ośrodek dla Dzieci i Osób Dorosłych z Autyzmem SYNAPSIS, ul. Ondraszka 3,
  02-085 Warszawa, tel. (22) 825-87-42.
• Effatha – Poradnia dla Dzieci z Autyzmem i innymi Zaburzeniami Rozwoju (diagnoza i terapia), ul. Zacisze 7, 31-156 Kraków, tel. (12) 357-40-51.