Rozmowy o uczuciach …

Osoby autystyczne postrzegają otaczający je świat dosłownie, dlatego zrozumienie tak abstrakcyjnego pojęcia jak miłość, uczucia w życiu codziennym sprawia im trudność. Specjaliści podają, iż cały proces terapeutyczny, leczenie dzieci z autyzmem jest bardziej skuteczny, wtedy gdy wzrastają one w poczuciu miłości i czułości, chociaż z pozoru są na to obojętne. Czułość okazywana jako ciepło, zrozumienie, zdolność reagowania na potrzeby dziecka, szacunek dla jego inności, niezależności, adekwatne reagowanie na zaskakujące nieraz zachowania, wspiera dziecko w poznawaniu świata. W przypadku dzieci ze spektrum autyzmu możemy mówić o obcym świecie, mało przyjaznym, świecie który niejednokrotnie budzi ich lęk i niepokój.

Szymonek nie tak dawno powiedział mi mając bardzo smutną minę, że on nigdy nie będzie twardzielem. Zapytałem dlaczego tak myśli i co konkretnie w tym momencie zaprząta jego głowę. Wtedy stwierdził, że dla niego ja jestem twardzielem bo mam żonę, a on nigdy nie będzie chciał się ożenić, ponieważ dla niego całusy są obrzydliwe:) . Wtedy od razu na gorąco powiedziałem mu, iż jeśli czegoś nie będzie chciał w życiu, jeśli będzie to sprawiało mu jakikolwiek dyskomfort, to nikt, ani nic nie zmusi go do robienia czegokolwiek wbrew jego woli. Powiedziałem mu także, że w życiu mężczyzny przychodzi taki czas, iż chcemy mieć swoją drugą połówkę, mamy potrzebę założenia rodziny i naturalną koleją rzeczy są dzieci, które tak naprawdę nadają sens naszemu życiu. Ciągle powtarzamy Szymonkowi, że go kochamy, że teraz i w przyszłości będzie zawsze mógł na nas liczyć, i że zawsze  będziemy go wspierać w jego decyzjach i postanowieniach. Wtedy zapytał, to co się stanie jak będziemy już dziadkami i umrzemy jak jego prababcia. W takich sytuacjach staramy mu się wszystko tłumaczyć na tyle ile jest to możliwe.  Powiedziałem mu, że taka jest kolej rzeczy, i że każdy z nas kiedyś będzie musiał umrzeć, ale jak nas zabraknie to zawsze będzie mógł liczyć na swojego starszego braciszka. Przygotowujemy też starszego syna na taką ewentualność, że jeśli kiedyś w przyszłości zajdzie taka potrzeba, aby miał świadomość, iż Szymonek może potrzebować jego pomocy.

Temat uczuć i ich artykułowania, okazywania to zadanie trudne chyba dla każdej rodziny. Szymon nadal nie lubi być całowany, preferowaną przez niego formą czułością jest przytulanie. Czasami po spełnieniu jakiejś ważnej dla niego prośby, zdarza się, że synek nas kilkakrotnie pocałuje, ale od razu zastrzega sobie, iż nie możemy tych czułości odwzajemniać. Często dopytujemy dlaczego tak robi, a on nam tłumaczy to tak po prostu, że czasami tak bywa, że są takie dzieci, a pocałunki go bolą. Nadal cierpliwie czekamy i mamy nadzieję, iż kiedyś w niedalekiej przyszłości to się zmieni. Często staramy się mówić Szymonkowi o naszych uczuciach, o tym, że go bardzo kochamy, i że jest naszym szczęściem. Bywa tak, iż Szymonek odwdzięcza się nam tymi samymi słowami. Czasami jednak prosi, jak to ujmuje, aby mu tego ciągle nie powtarzać, bo on o tym doskonale wie. Mówi wtedy, że to go wkurza, denerwuje i nie rozumie dlaczego to ciągle mówimy. Szymon jest bardzo emocjonalnym, wrażliwym dzieckiem i teraz coraz częściej zaczyna się przytulać. Szczególnie podczas wspólnych seansów filmowych, czytania książek czy leżenia w łóżku. Zadziwia nas niemal każdego dnia, tak jakby chciał nadrobić wcześniejszy etap ze swojego życia i utwierdza nas w przekonaniu, aby nigdy nie tracić wiary w sens wykonanej dotąd pracy. Cały okres terapii syna to dla nas stale trwająca lekcja pokory, niejednokrotnie wyrzeczeń, potknięć, upadków, rozczarowań, ale także przede wszystkim ogromnej radości
i satysfakcji z postępów naszego dziecka.

Mamy świadomość, iż każde nasze słowa wypowiedziane do Szymonka są bardzo ważne. Jednym słowem możemy go uszczęśliwić, ale innym nieprzemyślanym możemy zadać mu ból. Ciągle uczymy się nimi posługiwać, bo przy dosłownym odbieraniu świata słowa są potężną bronią, a źle użyte mogą obrócić się przeciwko nam. Zwykłe życie, wiara w ludzi, zrozumienie i akceptacja to prosta recepta do osiągnięcia wyznaczonego celu.