Miód

Mamy różne gatunki miodów, a zależy to od rodzajów kwiatów z jakich pszczoły zebrały nektar, różnią się barwą i składem chemicznym. Popularny miód lipowy ma kolor jasny, złotawy, miód gryczany ma barwę znacznie ciemniejszą. Miód spadziowy ma nieco inne pochodzenie niż miody kwiatowe. Jest on wytwarzany z pobieranej przez pszczoły wydzieliny mszyc żerujących i pobierających soki z drzew liściastych i iglastych. Uważa się go za miód pochodzenia zwierzęcego.

Głównym składnikiem wszystkich miodów są cukry: fruktoza, glukoza, a także niewielkie ilości sacharozy, maltozy i melezytozy. Cukry proste takie jak glukoza i fruktoza zawarte w miodzie są bardzo dobrze przyswajalne przez organizm, w przeciwieństwie do sztucznych ich mieszanin. W miodzie znajdują się niewielkie ilości pierwiastków mineralnych takich jak: wapń, fosfor, żelazo, magnez, potas, fluor, kobalt i jod. Wykazano, iż żelazo pochodzące z miodu jest dobrze przyswajalne i około 60% wykorzystywane jest do produkcji hemoglobiny. Zawiera także niewielkie ilości witamin z grupy B, białka, garbniki, woski, olejki lotne, pyłki kwiatowe, jak również specyficzne enzymy i kwasy organiczne. Właściwości lecznicze miodu zależne są również od acetylocholiny (organiczny związek chemiczny, klucz do pamięci), która w nim występuje.

Lecznicze właściwości miodu znane były już w starożytności. Zauważono, iż ten kto pił miód, żył dłużej od innych. Obecnie wskazuje się, że ma działanie wzmacniające, przeciwzapalne, uspokajające, jak również przeciwalergiczne i przeciwbakteryjne. Miód jako produkt o dużych właściwościach odżywczych i wzmacniających organizm człowieka polecany jest szczególnie w żywieniu małych dzieci i osób starszych. Wskazuje się, że przypadku seniorów przy braku apetytu i osłabieniu, codzienne zjadanie przynajmniej dwóch łyżek miodu pozwala uzupełnić składniki energetyczne, a także enzymy, które z wiekiem tracą w organizmie aktywność. Miód wchłania się równie dobrze wewnętrzni jak i zewnętrznie. Od bardzo dawna wykorzystywany był do okładów na trudno gojące się rany i oparzenia. Dzisiaj miód jest uznanym środkiem kosmetycznym poprawiającym stan skóry i włosów.

Miód gryczany, może nie wszyscy wiedzą uznawany jest za rarytas, ma bardzo specyficzny smak, silny aromat i brązowy kolor. Polscy naukowcy wykazali, iż z jednego hektara pola kwitnącej gryki można uzyskać od 140 do 220 kg miodu. Miód gryczany ceniony jest przede wszystkim za liczne walory lecznicze i polecany jest w różnych dolegliwościach podeszłego wieku, zaburzeniach pracy naczyń krwionośnych, krążenia krwi, reumatyzmie, kaszlu, jak również do ogólnego wzmacniania i oczyszczania organizmu.